Του Νικόλα Σεβαστάκη
Η συμμετοχή μου στο πρότζεκτ GR80s-Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη οφείλεται σε διαφορετικά κίνητρα και ανάγκες. Στη βιωματική ενσυναίσθηση, σε μια ορισμένη αναλυτική περιέργεια, σε ερωτήματα παλαιά που επανέρχονται στοιχειώνοντας και τον σημερινό χρόνο. Και έπειτα είναι αυτή η ίδια η άγνωστη επικράτεια μιας τέτοιας σύνθετης διοργάνωσης. Όλα αυτά μαζί, λοιπόν. Λόγοι παράταιροι ίσως, αλλά που καταλήγουν στο ίδιο, στην επιλογή της συμβολής στο εγχείρημα.
Το 1980 ήμουν μαθητής στο Λύκειο Καρλοβάσου Σάμου. Το 1982 ιδεοτυπικός επαρχιώτης στην Ομόνοια με ραντεβού στου «Μπακάκου» και καφέ στην οδό Γραβιάς, στην Socrates. Δεκαοχτάχρονος με ριζοσπαστικές αναγνώσεις και λογοτεχνικά κρατήματα που λέμε, περνώντας από διαδοχικές φάσεις εξημέρωσης και «εξαγρίωσης», με την Πάντειο των μέσων του ΄80 και τα χρόνια του διαβάσματος και των πυκνών ιδεολογικών αναζητήσεων.
Με άλλα λόγια, η πρώτη νεότητα συμπίπτει με αυτή τη δεκαετία και ιδίως με τα τοπία του αθηναϊκού κέντρου στους παράξενους συνδυασμούς του. Πολιτική γνώση, επιρροές που ανατέλλουν και δύουν απότομα, ενθουσιασμοί και απογοητεύσεις. Και έπειτα, η στάση για τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και τίτλους περιοδικών σε εκείνο το άρτια εξοπλισμένο περίπτερο της πλατείας Κάνιγγος προς την Ακαδημίας: όλα εκεί, όλος ο λειμώνας του ΄80. Από την Εργατική Δράση ( σφυροδρέπανο με τεσσάρι) ως το Convoy του χώρου της αυτονομίας, από την Αυριανή ως τον Οδηγητή και την Βραδυνή με εκείνη την ωραία γραφή του τίτλου της που τόσο με εντυπωσίαζε.
Το ότι στην GR80s-Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη μου έτυχε λοιπόν ο χώρος της ιδεολογίας, είναι ίσως φυσική συνέπεια πολλών τέτοιων αποθησαυρισμένων στιγμών. Όπως όταν κάτι σε κυνηγάει και δεν σε αφήνει σε ησυχία. Μόνο που αυτή η σχέση δεν είναι αποσαρκωμένη και αφηρημένη συσχέτιση με ιδέες και έννοιες. Το ρίσκο είναι η ίδια η προσωπική μνήμη και το ύπουλο χάδι της. Το ότι τα συστήματα ιδεών που ψάχνει κανείς να αναδείξει, όταν έχει ζήσει το πράγμα, είναι και πρόσωπα, μορφές ζωής, ένας ζωντανός κόσμος.
Τον γνωρίζεις αυτόν τον κίνδυνο και λες πως μπορείς να τον αποφύγεις, όταν μια ιστορία είναι συλλογική και ελέγχεται από τους όρους του παρόντος και τα πρωτόκολλα της σοβαρής έρευνας. Και ευτυχώς.
(Φωτογραφία : Σπύρος Στάβερης από πρόσφατη δημοσίευση στη LIFO )
Ο Νικόλας Σεβαστάκης είναι επιμελητής του περιπτέρου «Ιδεολογία». Aν έχετε κάτι σχετικό από τη δεκαετία του Ογδόντα, συμπληρώστε τη φόρμα εδώ και γίνετε μέλη της κοινότητας της έκθεσης GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη.
